De technologie van het smelten van metalen door inductieverhitting is al meer dan honderd jaar ontwikkeld en wordt tot nu toe steeds beter. Het begon allemaal met de ontdekking door de wetenschapper M. Faraday van het fenomeen elektromagnetische inductie. Toen al werden de eerste praktische pogingen gedaan om een nieuwe technologie te creëren voor het smelten van metalen in het laboratorium, maar ze liepen allemaal op een mislukking uit. Er waren toen nog geen installaties die hoogfrequente stromen met voldoende vermogen konden opwekken.
De eerste inductieoven werd in 1887 voorgesteld door S. Farranti. Maar er is veel tijd verstreken voordat het in de praktijk werd geïmplementeerd. In 1890 realiseerde het bedrijf Benedicks Bultfabrik dit idee, er ontstond een echte kans om het smelten van metalen op industriële schaal uit te voeren met behulp van een nieuwe technologie. Maar in die tijd waren er geen krachtige stroombronnen, dus werkte de inductieoven meekleine hoeveelheden metaal.
De situatie begon te veranderen aan het begin van de 20e eeuw, toen het ontwerp van de oven ingrijpende veranderingen onderging. Er verschenen krachtige generatoren en hoogfrequente stroombronnen, die werden gebruikt om de werking ervan te garanderen.
De ontwikkeling van halfgeleiderapparaten en het verschijnen van de eerste thyristorconverters maakten het mogelijk om op basis daarvan efficiënte voedingssystemen te creëren. Een moderne inductieoven kan met grote hoeveelheden metaal werken. Door het gebruik van innovatieve besturingssystemen is het zuiniger geworden.
Deze technologie maakt het mogelijk om ultrazuivere legeringen van verschillende metalen te verkrijgen. Als bij de traditionele smeltmethode, bijvoorbeeld in de converter, een groot percentage onzuiverheden achterblijft, zijn ze bij gebruik van deze methode afwezig. Hierdoor kunnen ultrazuivere legeringen met goede prestaties worden gemaakt.
Het principe van de werking van een inductieoven is interessant, dat bestaat uit het contactloos verwarmen van metalen met behulp van een elektromagnetisch veld. Dit gebeurt met behulp van een inductor, waarvan de belasting het metaal is dat in de oven wordt geladen. Als het vermogen van de oven hoog genoeg is, vindt smelten plaats.
De inductieoven zelf kan een breed scala aan afmetingen en doeleinden hebben. Het kan worden gebruikt in laboratoriumfaciliteiten of grote industriële complexen, met verschillende capaciteiten en capaciteiten.
Kleine zelfgemaakte inductieoven is bestkan handig zijn in het thuislaboratorium. Met zijn hulp kun je bijvoorbeeld soldeer maken met verschillende geh altes aan zink en tin, en nog veel meer. Bij de vervaardiging ervan moet rekening worden gehouden met het bovenstaande werkingsprincipe. Gebruik een hoogfrequente generator (vanaf 30 MHz en hoger), een krachtige stroombron, voedingsmodules en als resultaat, in een smeltkroes (deze kan bestaan uit 6-15 windingen van PEV-8, 0 draad), zal het mogelijk zijn om een stuk zink in een korte tijd (15-20 seconden) te smelten.
De ontwikkeling van deze technologie verloopt volgens het pad van het geleidelijk verhogen van het vermogen van installaties, het verbeteren van de elementaire vermogensbasis, het verhogen van de frequentie van de generator en het gebruik van innovatieve ontwikkelingen in controle-, bewakings- en beveiligingscircuits.
