Alle moderne uitlaatsystemen van auto's hebben een katalysator. Dit apparaat is ontworpen om de uitstoot van schadelijke stoffen met uitlaatgassen in de atmosfeer te verminderen. De katalysator wordt zowel op dieselmotoren als op benzinemotoren gebruikt. Installeer het direct achter het uitlaatspruitstuk of direct voor de uitlaat. De uitlaatgasconvertor bestaat uit een draageenheid, thermische isolatie, behuizing.
Apparaat
Het dragerblok wordt als het hoofdelement beschouwd. Het is gemaakt van vuurvast keramiek. Het ontwerp van een dergelijk blok bestaat uit een groot aantal longitudinale cellen, die het contactoppervlak met uitlaatgassen aanzienlijk vergroten. Hun oppervlak is bedekt met speciale katalysatorstoffen (palladium, platina en rhodium). Dankzij deze elementen worden chemische reacties versneld.
Palladium en platina zijn oxidatiekatalysatoren. Ze zorgen voor de oxidatie van koolwaterstoffen en dragen zo bij tot hun omzetting in koolmonoxide, kooldioxide en waterdamp. En rhodium isterugwinning katalysator. Het wordt gebruikt om stikstofoxiden te reduceren tot onschadelijke stikstof. Het blijkt dat drie soorten katalysatoren het geh alte aan drie verschillende schadelijke stoffen in de uitlaatgassen verminderen. Daarom wordt zo'n apparaat een driewegkatalysator genoemd.
De opslagruimte is ondergebracht in een metalen behuizing. Daartussen bevindt zich een thermische isolatielaag. De katalysator bevat een zuurstofsensor.
Effectieve werking van het betreffende apparaat wordt bereikt bij een temperatuur van 300o Celsius, waarbij ongeveer 90 procent van de schadelijke stoffen wordt vastgehouden (hiervoor wordt de katalysator wordt direct na het uitlaatspruitstuk geïnstalleerd).
Kenmerken
Katalysatoren zijn behoorlijk effectief in het verminderen van de toxiciteit van uitlaatgassen en hebben tegelijkertijd praktisch geen invloed op het motorvermogen en het brandstofverbruik. In aanwezigheid van dit apparaat zal de tegendruk iets toenemen, waardoor de aandrijfeenheid van de auto 2-3 liter verliest. Met. Theoretisch kan een uitlaatgaskatalysator eeuwig meegaan, omdat edelmetalen niet worden verbruikt tijdens chemische reacties. Echter, zoals de praktijk laat zien, heeft de levensduur van deze apparaten zijn limiet.
Een van de meest voorkomende redenen voor het falen van converters is bijvoorbeeld het fragiele keramiek van de cellen, dat door een scherpe schok (als de auto op snelheid raakt, een kuil raakt of zelfs de katalysatorbehuizing raakt iets -of) kan worden vernietigd, wat leidt tot het falen van genoemd apparaat. Nu zijn er converters begonnen te verschijnen, waarin in plaats van keramiek een metalen monoliet is. Ze zijn beter bestand tegen beschadigingen. Een andere oorzaak van het falen van de katalysator is brandstof. Gelode benzine is rijk aan tetra-ethyllood, dat het oppervlak van de cellen "zout". Als gevolg hiervan stoppen alle reacties. De volgende vijand van de katalysator is de verkeerde samenstelling van de brandstof. Dus een mengsel dat een verhoogde hoeveelheid koolwaterstoffen bevat, ruïneert het apparaat eenvoudig en een te arm mengsel veroorzaakt een sterke oververhitting, wat kan leiden tot de vernietiging van de monoliet. Niet minder gevaarlijk zijn plotselinge temperatuurschommelingen, bijvoorbeeld wanneer een auto in een plas rijdt. Het kan ook het keramiek beschadigen.
Over het algemeen wordt de katalysator, net als elk ander mechanisme, beïnvloed door bedrijfsomstandigheden.
