Velen van ons hebben herhaaldelijk nagedacht over wat geluid is. In fysische terminologie wordt deze waarde beschreven als een golfvorming van luchtdruk. Simpel gezegd, zonder lucht zouden we niets horen. Het vermogen om geluiden waar te nemen is te wijten aan de gevoeligheid van onze oren voor geluidsgolven. We voelen veranderingen in luchtdruk.
Wat geluid is, kan met een klein experiment worden begrepen. Klap in je handen naast je gezicht. Naast het geluid voelt u een lichte hap lucht. De voortplanting van deze luchtstroom is vergelijkbaar met de voortplanting van geluid. De geluidsgolf wordt gecreëerd door lucht uit te blazen door de handgeklap.
Het vermogen om te horen zorgt ervoor dat mensen geïnteresseerd raken en de akoestiek verkennen. Deze wetenschap beschrijft de wetten van geluidsvoortplanting en geeft een algemeen begrip van wat geluid is. Bij het bestuderen van de literatuur, websites en verschillende artikelen zijn "geluidsfans" vaak verschillende concepten tegengekomen. Een daarvan is een warm buizengeluid.
Dit concept washeel lang geleden ontdekt, ten tijde van de ontdekking van halfgeleiders. Reden voor bezinning waren de hoge prijzen van transistors. Mensen waren op zoek naar alternatieven.
Buizengeluid dankt zijn naam aan het gebruik van transistorversterkers, die rijk waren aan vreemde harmonischen, waardoor het timbre van het geluid kon worden aangegeven. Dit effect werd verkregen door op vacuümbuizen te spelen, vandaar de naam zelf.
Vanwege het feit dat ze probeerden melodieën op radiobuizen te spelen, werd het geluidssignaal gekenmerkt door een klein aantal harmonischen, voornamelijk de vierde, derde en tweede overheersing. Het uitgangsgeluid was erg "zacht", het werd ook "warm" genoemd.
In de loop van de tijd begonnen transistors actief goedkoper te worden, en in radioamateurkringen werd het in de mode om je eigen radio op batterijen te hebben.
Het concept van warm buizengeluid leeft tot op de dag van vandaag, er zijn veel clubs van radioamateurs die nog steeds geluidsgolven reproduceren op vacuümbuizen. Alleen in tegenstelling tot vroeger, toen transistors schaars waren, zijn ze er tegenwoordig in overvloed. Kortom, deze hobby is typisch voor mensen die zichzelf als liefhebbers van vintage stijl beschouwen.
Het is vermeldenswaard dat het geluid op halfgeleiders aanzienlijk verschilt van wat we horen bij het spelen op buizenapparatuur. Daarom kan een enthousiaste muziekliefhebber die vintage geluidsapparaten verzamelt gemakkelijk een vacuümradiogram onderscheiden van moderne technologie.
Op internetmensen die een idee hebben van wat geluid is, herinneren zich heel vaak op hun blogs het oude warme geluid. Op het World Wide Web kun je veel forums vinden die zijn gewijd aan liefhebbers van dit geluid. Ja, natuurlijk, met de ontwikkeling van technologie, zijn zulke mensen veel minder geworden dan vroeger, maar toch is dit de geschiedenis van niet alleen muziek, maar alle akoestiek. Het geluid op buizenapparatuur is ongebruikelijk en uniek, het zal altijd interessant zijn voor elke zichzelf respecterende muziekliefhebber.
